Εκπαίδευση – Σταδιοδρομία. Ο Κυριάκος Κοτζαμπάσης είναι Καθηγητής Φυσιολογίας και Βιοχημείας Φυτών στο Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ξεκίνησε τις ακαδημαϊκές του σπουδές στο Studienkolleg του Πανεπιστημίου Goethe της Φρανκφούρτης (1978–1979) και συνέχισε με σπουδές Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Philipps του Marburg (1979–1985), όπου και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή (Dr. rer. nat., 1987), υπό την επίβλεψη του Prof. Dr. H. Senger. Στη συνέχεια, εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Marburg (1987–1989), με εστίαση στους ρυθμιστικούς μηχανισμούς της βιοσύνθεσης των χλωροφυλλών. Το 1991 εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Κρήτης ως Συμβασιούχος Διδάσκων και στη συνέχεια εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής (1992–1998), Αναπληρωτής Καθηγητής (1998–2008) και Καθηγητής Φυσιολογίας και Βιοχημείας Φυτών από το 2008. ΄Ίδρυσε το Εργαστήριο Βιοχημείας Φυτών και Φωτοβιολογίας και έχει διεξαγάγει εκτεταμένη έρευνα στους ρυθμιστικούς μηχανισμούς της φωτοσύνθεσης, στη φυσιολογία καταπόνησης των φυτών, την πράσινη βιοτεχνολογία μικροφυκών και την αστροβιολογία. Έχει συντονίσει αρκετά εθνικά και διεθνή ερευνητικά έργα, συμμετάσχει σε πειράματα διαστημικής βιολογίας (BIORISK), και έχει συγγράψει περισσότερες από 100 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές. Διαθέτει έξι διπλώματα ευρεσιτεχνίας και συμμετέχει ενεργά στην εκπαίδευση μεταπτυχιακών φοιτητών και σε επιστημονικές εταιρείες.

Επιστημονικά Ενδιαφέροντα. Ο Καθ. Κυριάκος Κοτζαμπάσης διερευνά τους ρυθμιστικούς μηχανισμούς της φωτοσύνθεσης και τις προσαρμοστικές αποκρίσεις φυτών και μικροφυκών σε περιβαλλοντικό στρες, με ιδιαίτερη έμφαση στον ρυθμιστικό ρόλο των πολυαμινών. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει επίσης την χρήση μικροφυκών στην πράσινη βιοτεχνολογία, με έμφαση στη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα, την παραγωγή υδρογόνου (H₂) και τη βιοαποικοδόμηση περιβαλλοντικών ρύπων. Επιπλέον, μελετά την προσαρμοστικότητα και την ανθεκτικότητα μικροφυκών και λειχήνων, σε ακραίες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που απαντώνται σε διαστημικά περιβάλλοντα, με εφαρμογές στην αστροβιολογία και τη διαστημική βιοτεχνολογία (αστροβιοτεχνολογία).